نت برگ $70.95

ماخذ

Sieben Abgesange auf eine tote Linde. Jorg Widmann. Soprano Voice sheet music. Voice Solo sheet music. Piano Accompaniment sheet music.

ترجمه

هفت Abgesange در لینده مرده. یورگ WIDMANN. صفحه موسیقی سوپرانو صدا. صفحه موسیقی صدای سولو. موسیقی نت پیانو همراهی.

ماخذ

Sieben Abgesange auf eine tote Linde. on poems by Diana Kempff. Composed by Jorg Widmann. For soprano voice, clarinet. in A and B. , violin and piano. This edition. ED 20414. Saddle-stitch. Vocal Music. Score and parts. Text language. German. Composed 1997. 80 pages. Duration 18 minutes. Published by Schott Music. SD.49017964. ISBN 9790001152938. With Text language. German. Es war 1996, als mir Christoph Poppen, der damalige Leiter des Munchener Kammerorchesters, von einem kuriosen Konzert in Munsing. Ammerland. erzahlte. wahrend eines seiner Konzerte mit dem Orchester in der dortigen Kirche gab es, fur alle hor- und sichtbar, eines der grossten Unwetter, das die Region je gesehen hatte. Dabei schlug der Blitz ein in eine Art Wahrzeichen des Ortes, eine mehrere Jahrhunderte alte Linde. nter den Zuhorern damals. die dort lebende Dichterin und Schriftstellerin Diana Kempff. Sie war unmittelbar erschuttert vom Tod der Linde und schrieb unter diesem Eindruck einige Gedichte. Christoph Poppen wiederum war - wie in vielen anderen Zusammenhangen auch - genialer Vermittler und stellte alsbald den Kontakt zu mir her. Die Idee. am Ort des Geschehens, in der Munsinger Kirche, solle ein Jahr spater die Urauffuhrung einer Art Requiem fur diesen Baum, der so vieles "gesehen" hatte, erklingen. Im Rahmen der Holzhauser Musiktagen mit den Texten von Diana Kempff und meiner. noch zu schreibenden. Musik. Es gab bald eine wunderbare, sehr intensive Begegnung von Diana Kempff und mir, bei der sie etwas fur Schriftsteller nicht gerade Typisches tat. sie stellte mir frei, aus den vorliegenden Gedichten nach Belieben lediglich Teile, sogar nur Zeilenfragmente zu verwenden und auch die Reihenfolge nach meinen Bedurfnissen anzuordnen und zu gestalten. Sie begriff sofort. und wunschte. , dass durch die Musik ohnehin etwas Drittes, etwas ganz Anderes entstehen wurde. Die Tatsache, dass wir Monate spater eine sichtlich bewegte Diana Kempff auf die Buhne holen durfte, freute uns alle besonders. Ihre Lyrik ist Ausdruck einer offenkundig zutiefst gequalten Seele und kommt uns oft wunderlich-versponnen entgegen. Einer zerbrechlichen Zartheit steht eine bisweilen fast brutale Harte unversohnlich gegenuber. Das Schubert'sche "Fremd bin ich eingezogen" gilt fur sie in besonderer Weise und aussert sich in ihren Versen in einer Nahe zu allem Fremden. trotz des gleichzeitigen manischen Umkreisens des Eigenen und der eigenen Erinnerung. , Abseitigen und auch. bei aller gleichzeitigen Skepsis. Ubernaturlichen. Dieses geisterhaft-spukige Element versuchte ich durch meine Textauswahl und mit musikalischen Mitteln in diesen nun" Sieben Abgesangen" zu verdeutlichen. Das erste Stuck ist eine karge Studie uber das Verrinnen der Zeit, das Nichts. das Zweite beschwort den Regen. den heilbringenden. herbei, der dann spater - wenngleich mit entsetzlicher Wirkung - auch kommt. Den dritten Abgesang habe ich "Tanz der toten Seelen" betitelt. es ist ein Zwiefacher, der jedoch durch seine duster-halbseidene "Wiener" Chromatik alles Liebenswurdig-Oberbayerische langst verloren hat. Das klanglich vielleicht avancierteste und dichteste Stuck ist der vierte Abgesang, der ganz aus der Perspektive der Linde selbst erzahlt wird. Der funfte Abgesang zu den Worten "Und wenn der Tod so kommen mag" ist im Stile einer traurigen Volksweise bewusst schlicht gehalten. Wahrend der sechste Satz in seinem expressionistischen Gestus nicht ungefahrlich das Monodram streift, ist es schliesslich die Seele. die ausgehauchte, die weiterexistierende. , die wortlich den letzten Abgesang uber die Baume und die Seelen pragt. Diana Kempffs Gedichte, der Enthusiasmus Christoph Poppens, die phantastischen Urauffuhrungs-Interpreten, allen voran die Sangerin Juliane Banse, haben mich zur Komposition dieser "Sieben Abgesange auf eine tote Linde" angeregt. Moge dieser. aufnahmetechnisch leider ausserst mangelhafte. Mitschnitt Ihnen, den Horern. dennoch. eine Ahnung der Urauffuhrungsatmosphare vermitteln. Dass wir alle, die beteiligten Kunstler von damals, trotz der Bandqualitat spontan einer Veroffentlichung zugestimmt haben, hat vor allem zwei Grunde. Erstens. unser aller innige Verbindung zu den Holzhauser Musiktagen und ihrem langjahrigen Leiter, Denes Szigmondy. Und. die vorliegende Dokumentation ist auch eine Erinnerung an die erst jungst verstorbene Diana Kempff, die sich - da bin ich sicher - uber diese Veroffentlichung sehr gefreut hatte. Jorg Widmann,im Juni 2008.

ترجمه

هفت Abgesange در لینده مرده. در اشعار دیانا Kempff. آهنگساز: یورگ WIDMANN. برای صدای سوپرانو، کلارینت. در A و B. ، ویولن و پیانو. این نسخه. ED 20414. زین کوک. آواز موسیقی. امتیاز و قطعات. زبان متن. آلمانی. تشکیل 1997. 80 صفحه. مدت زمان 18 دقیقه. منتشر شده توسط SCHOTT موسیقی. SD.49017964. ISBN 9790001152938. با زبان متن. آلمانی. این سال 1996 بود زمانی که من کریستف Poppen، سپس سر از ارکستر مجلسی Munchener، از یک کنسرت کنجکاو در Munsing. کشور Ammer. erzahlte. در یکی از کنسرت خود را با ارکستر در کلیسای محلی، بود، برای همه حر و قابل مشاهده است، یکی از بزرگترین طوفان است که تا کنون در منطقه دیده بود. در اینجا، رعد و برق زده به نوعی نمادی از روستا، یک درخت نمدار صد ساله. nter زمان Zuhorern. شاعر وجود دارد زندگی می کنند و نویسنده دیانا Kempff. او بلافاصله پس از مرگ لینده زده شده بود و اشعار متعدد در زیر این تصور نوشت. کریستف Poppen دوباره بود - همانطور که در بسیاری از Zusammenhangen دیگر نیز - واسطه درخشان و بلافاصله در تماس قرار داده با من اینجا. ایده. در صحنه، در کلیسا Munsinger، باید بعد از برتر جهان از یک نوع مرثیه ای برای این درخت، به طوری که "دیده" بسیاری از یک سال شنیده بود. به عنوان بخشی از Holzhauser موسیقی روز با اشعار توسط دیانا Kempff و من. در عین حال باید نوشته شود. موسیقی. بود به زودی فوق العاده، برخورد بسیار شدید از دیانا Kempff وجود دارد و من که در آن آنها فقط به چیزی معمولی برای نویسندگان. او به من در تنها بخش خواهد خواست آزادانه، از اشعار حاضر، حتی فقط به استفاده از قطعات از خطوط و همچنین به ترتیب از من Bedurfnissen و شکل. او بلافاصله متوجه. و wunschte. این بود که با این موسیقی به هر حال چیزی که چیزی بوجود می آیند کاملا متفاوت. واقعیت این است که ما می تواند ماه بعد را، دیانا Kempff مشخصه نقل مکان کرد و در Groyne، همه به خصوص خوشحال شد. شعر او بیان روح بدیهی است که عمیقا gequalten است و به ما می آید اغلب غریب-چرخید ضد. یکی از ظرافت شکننده سخت گاهی اوقات تقریبا بی رحمانه در مقابل unversohnlich است. "غریبه من وارد" شوبرت مربوط به آنها را در یک حالت خاص و خود را در آیات خود را در نزدیک به همه چیز خارجی آشکار. با وجود گردان جنون به طور همزمان در سراسر خود و حافظه خود. ، Abseitigen و همچنین. در تمام شک و تردید به طور همزمان. درباره پلان طبیعت. این عنصر شبح وار شبح وار من را از طریق انتخاب متن من و منابع موسیقی در این تلاش اکنون روشن "هفت Abgesangen". اولین طرح یک مطالعه بی ثمر در گذر زمان، هیچ است. دوم conjures باران. heilbringenden دن. ناشی، که پس از آن بعد از آن - البته با اثر بدی - هم می آید. آهنگ قو سوم من با عنوان "کارناوال ارواح". آن Zwiefacher که از طریق خود DUSTER-شل "وین" chromaticism همه چیز Liebenswurdig-Oberbayerische مدتها پیش از دست داده است. صدای شاید پیشرفته ترین و چگال ترین گچ آهنگ قو چهارم، که می گوید همه از منظر لینده خود است. در این آهنگ قو پنجم با کلمات "و هنگامی که مرگ ممکن است به عنوان آمده" از آگاه بودن به سبک راه غم مردم هوشیار. در جمله ششم است بدون خطر اعتصاب monodrama در حرکت اکسپرسیونیستی او نیست، آن است که در نهایت روح. بازدم که در ادامه موجود. این Pragt امکان آخرین وداع در مورد درختان و روح. اشعار دیانا Kempff است، شور و شوق کریستف Poppen، Urauffuhrungs فوق العاده نوازندگان، به خصوص Juliane Banse خواننده، اند الهام بخش من برای نوشتن این "هفت Abgesange در لینده مرده". Moge این. ضبط و زرنگ متاسفانه بسیار ضعیف. ضبط شما، Horern. با این وجود. دادن نظر از Urauffuhrungsatmosphare. واقعیت این است که ما باید همه هنرمندان شرکت کننده در آن زمان، با وجود Bandqualitat خود به خود به یک نشریه، به طور عمده به دو دلیل به توافق رسیدند. اول. همه از ارتباط نزدیک خود را به جشنواره موسیقی Holzhauser و نردبان langjahrigen آن، Denes Szigmondy. و. این اسناد همچنین یک یادآوری از اولین Jungst اواخر دیانا Kempff، که - در مورد این نشریه بسیار خوشحال بود - من مطمئن هستم. یورگ WIDMANN جون 2008.