نت برگ

ماخذ

Ich lasse dich nicht, du segnest mich denn, BWV Anh. 159. Johann Sebastian Bach. A cappella. Sacred , Motet. Language. German. SATB.SATB.

ترجمه

من تو را ترک کنید، به جز تو من برکت دهد، BWV آنه. 159. Johann Sebastian Bach. cappella. مقدس، سرود چند صدایی. زبان. آلمانی. SATB.SATB.

ماخذ

The composer of this motet is unnamed in the original score, which was copied by Johann Sebastian Bach and his pupil Philipp David Kräuter about 1712. 1713 in Weimar. Johann Sebastian Bach collected this manuscript in his "Alt-Bachisches Archiv", a collection of musical works of his predecessors. In the 19th century it was attributed to his uncle Johann Christoph Bach. Present-day musicologists lean towards Johann Sebastian's authorship instead. They definitely consider that Johann Sebastian Bach is at least the author of the 2nd part. bars 84-116. or of the complete motet. The final chorale, a chorale harmonization by Johann Sebastian Bach. BWV 421. , is probably an addition by Johann Gottfried Schicht, the editor of the first printing. Leipzig 1802. The. partial. autograph gives no indication beyond the comment " Fine ". end. that follows bar 116. For further information read the preface of this new edition. Die Motette ist ohne Nennung des Komponisten in einer Partitur überliefert, die von Johann Sebastian Bach und seinem Schüler Philipp David Kräuter 1712. 1713 in Weimar geschrieben wurde. Sie war Bestandteil des „Alt-Bachischen Archivs“. Im 19. Jahrhundert wurde die Motette auch Johann Christoph Bach zugeschrieben. Ob Johann Sebastian Bach der Komponist der Motette ist, ist nicht einwandfrei zu klären. Die neuere Bachforschung neigt eher seiner als Johann Christoph Bachs Autorschaft zu und geht davon aus, dass er mindestens als Bearbeiter oder. Teil-. Autor des Werkes anzusehen ist. Der Schlusschoral stammt zwar von Johann Sebastian Bach. BWV 421. , ist aber wohl eine Zutat des Thomaskantors Johann Gottfried Schicht, des Herausgebers des Erstducks. Leipzig 1802. In der. teil-. autographen Partitur ist er nicht vermerkt, in ihr findet sich nach dem Schlusstakt 116 der Vermerk „ Fine “. Die Alte Bach-Ausgabe lässt den Schlusschoral weg, die Neue Bach-Ausgabe teilt ihn lediglich als Anhang mit. Für weitere Details vgl. das Vorwort zu dieser Ausgabe.

ترجمه

آهنگساز این سرود چند صدایی که نامش ذکر نشده در نمره اصلی، که توسط یوهان سباستین باخ و شاگرد او فیلیپ دیوید Kräuter در مورد 1712 کپی شده است. 1713 در وایمار. یوهان سباستین باخ این مقاله در خود "دگرساز-Bachisches آرشیو"، مجموعه ای از آثار موسیقی از پیشینیان خود جمع آوری. در قرن 19 آن را به عموی خود یوهان کریستف باخ نسبت داده شد. musicologists امروزی نسبت به نویسندگی یوهان سباستین را به جای تکیه. آنها قطعا در نظر بگیرید که یوهان سباستین باخ نویسنده بخش 2 است حداقل. میله 84-116. و یا از سرود چند صدایی کامل. مجموعه خوانندگان نهایی، هماهنگ مجموعه خوانندگان توسط یوهان سباستین باخ. BWV 421. است، احتمالا علاوه بر توسط یوهان گوتفرید Schicht، سردبیر چاپ اول. لایپزیک 1802. The. بخشی. دستخط می دهد هیچ نشانه فراتر از نظر "زیبا". پایان. که به شرح زیر نوار 116. برای کسب اطلاعات بیشتر به عنوان خوانده شده مقدمه از این نسخه جدید. سرود چند صدایی است بدون نام بردن از آهنگساز در نمره تحویل که از یوهان سباستین باخ و شاگردش فیلیپ دیوید گیاهان 1،712. در سال 1713 در وایمار نوشته شده بود. او بخشی از "آرشیو قدیمی باخ" بود. در 19. سرود چند صدایی قرن یوهان کریستف باخ نسبت داده شد. آیا یوهان سباستین باخ تشکیل سرود چند صدایی است به درستی روشن نیست. جریان اخیر تحقیقات بیشتر تمایل از نویسندگی یوهان کریستف باخ خود است و فرض بر این حداقل به عنوان پردازنده و یا است. بخشی. نویسنده از کار است در نظر گرفته شود. اگر چه مجموعه خوانندگان نهایی است توسط یوهان سباستین باخ. BWV 421. اما احتمالا یک عنصر از توماس کانتور لایه یوهان گوتفرید، ناشر Erstducks. لایپزیک 1802. در. بخشی. نمره دستخط، او به نظر نمی رسد، می یابد در آن را در چرخه بسته شدن 116 کلمات "زیبا". نسخه قدیمی باخ را حذف مجموعه خوانندگان نهایی، باخ نسخه جدید آن تقسیم با تنها به عنوان یک پیوست. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به. مقدمه به این نسخه.